Labmicta
Voor zorgverleners in Oost-Nederland is Labmicta dé partner voor het voorkomen en snel en vakkundig diagnosticeren van infectieziekten, advies over de beste behandeling, inzet op minimale antibioticaresistentie en het indammen van uitbraken. We bedienen de reguliere gezondheidszorg via de 1e lijn (huisartsen- en verloskundigenpraktijken), 2e lijn (o.a. ziekenhuizen, GGZ), verpleeg-, verzorgingshuizen en thuiszorginstellingen (VVT) en de publieke gezondheid (GGD).
Zelfstandige stichting
Labmicta is een zelfstandige stichting met ruim 200 professionals. We bedienen verschillende zorgverleners vanuit ons pand in Hengelo met een volledig palet aan infectiezorg: infectiepreventie, inzet op minimale antibioticaresistentie, indammen van uitbraken, brede diagnostiek inclusief consult. Labmicta is het enige Nederlandse laboratorium buiten een ziekenhuis dat die brede diagnostiek biedt: hele hoge én lagere aantallen, zeer gespecialiseerde en minder gespecialiseerde onderzoeken. Als onafhankelijke stichting bepalen we onze eigen koers. We spelen flexibel en snel in op kansen die we zien.
Langdurige samenwerkingen
Labmicta is een ondernemende organisatie die graag een positieve impuls geeft aan de gezondheidszorg. Hoe we dit doen, lees je in onze koers. Die realiseren we alleen samen met andere organisaties. Denk aan zorgverzekeraars, de GGD, het Ministerie VWS, collega-labs en universitaire centra in Nederland en de euregio. Samen benutten we kansen, stemmen we beleid af, trekken we met elkaar op in projecten of wetenschappelijke onderzoeken. Labmicta zet zich altijd in voor langdurige samenwerkingen.
Organisatie
Hieronder een overzicht van hoe het Labmicta-team is opgebouwd.
Geschiedenis Labmicta
Voor de tweede wereldoorlog gingen microbiologische onderzoekingen veelal naar het Rijks Instituut voor de Volksgezondheid in Utrecht. Antibiotica bood nieuwe mogelijkheden! Het diagnosticeren van bacteriën (type en gevoeligheid) werd daardoor essentiëler. De afstand tussen inzender en het lab moest echter korter. Dus in 1947 opende in Enschede in het voormalig slachthuis aan de Volksparksingel het gemeentelijk bacteriologisch laboratorium.
In de eerste jaren lag de focus op onderzoek naar tuberculose, tyfus, difterie en syfilis. In de jaren erna verschoof het accent naar diagnostisch onderzoek bij (ernstige) infecties van individuele patiënten en de consultieve begeleiding van hun behandelaren. Dit resulteerde in 1975 in de uitgave van Microbiologica: richtlijnen ter voorlichting en sturing van het gebruik van antimicrobiële middelen in de regio. In 1966 verhuisde het bacteriologisch laboratorium, samen met het pathologisch-anatomisch laboratorium en de GGD naar de Burgemeester Edo Bergsmalaan. Daar fuseerden in 1970 het streeklaboratorium voor de pathologie en het bacteriologisch laboratorium tot het ‘streeklaboratorium voor de pathologie en microbiologie in Twente en de Gelderse Achterhoek’.
In de jaren negentig ontstond de behoefte om het laboratorium dichter bij het ziekenhuis te brengen. Dat leidde in 1996 tot twee zelfstandige organisaties, die ieder een ander deel van de medische diagnostiek bedienen: LabPON (pathologie) en Labmicta (medische microbiologie). In november 2013 verhuisden beide organisaties naar het huidige pand aan de Boerhaavelaan in Hengelo, pal naast ZGT.